Doktorea naiz, eta orain zer? Akademian jarraitu nahi dut?

Patricia Aspichueta (Ph. D) Farmazian lizentziaduna (1996) eta doktorea (2003) da UPV/EHUn. Gaur egun, Medikuntza eta Erizaintza Fakultateko irakaslea da 2005etik, eta biologia molekularreko eta biomedikuntzako medikuntzako graduan eta masterretan eta ikerketa biomedikoan irakasten du. "Lipids & Liver" taldeko ikertzaile arduraduna da, eta bere ikerketa-jarduera lipidoen eta lipoproteinen metabolismoaren modulazioarekin lotutako alderdietan garatu du gibeleko fisiologian eta patologian. 70 artikulu indexatu baino gehiago argitaratu ditu, 13 doktore-tesi zuzendu ditu, IP bezalako 21 proiektu jaso ditu eta 50 baino gehiagotan parte hartu du. Taldearen jarduera UPV/EHU, Biodonostia, Biocruces, CIMUS, CNIC, Salamancako Unibertsitatea, Kopenhageko Unibertsitatea, Yaleko Unibertsitatea, Medical University of South Carolina eta IONIS Pharmaceuticals erakundeetako zientzialari handiekin lankidetzan egin ahal izan da. Aspichueta irakasleak Albertako Unibertsitatean eta Yaleko Unibertsitatean egindako egonaldiak teknika garrantzitsuak ikastea eta nazioarteko lankidetzak mantentzea ahalbidetu dio. Gainera, COST CA18122 ekintzan ("EURO-CHOLANGIO-NET") eta COST CA17103 ekintzan ("Delivery of Antisense RNA Therapeutics (DARTER)") parte hartzen du eta CIBERehd-eko kidea da. Gaur egun, UPV/EHUko Ikerketa Batzordeko kidea da, Hepameteko Zuzendaritza Batzordeko kidea (Gantzarekin lotutako nahasmendu metabolikoek eragindako Gaixotasun Hepatikoen Erregistro Nazionala), SEBBMko Patologiaren Oinarri molekularrak lantaldeko koordinatzailea eta Biocruces Ikerketa Institutuko (Gurutzetako Unibertsitate Ospitalea) gaixotasun metabolikoen taldeko kidea.

Sara Manzano Biokimikan, Biologia Molekularrean eta Biomedikuntzan doktorea da Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean (UCM, 2021), eta Biokimikako Gradua (2015) eta Biokimika, Biologia Molekularra eta Biomedikuntzako Masterra (2016) ere egin zituen bertan. Ikerketa-ibilbidea hasi zuenetik, minbiziaren biologian eta tumorearen hasiera eta garapena errazten duten seinaleztapen zelularreko ibilbideetan jarri zuen arreta. Horregatik, A. Porras doktorearen laborategian (UCM) kolaboratzen hasi zen, Gradu Amaierako Lana zela eta. Azkenean, bertan garatu zuen bere karreraren zatirik handiena, baita Master Amaierako Lana eta Doktorego Tesia ere. Urte horietan, glioblastoma aztertu zuen, garuneko tumore oldarkorrena, baina beste tumore mota batzuei buruzko ikerketetan ere parte hartu zuen (bularreko minbizia, prostata, gibela edo kolona, besteak beste). 2021az geroztik, Biodonostia OIIko Bularreko Minbiziaren Taldeko doktoretza-ondoko ikertzaile gisa lan egiten du, eta ikerketa translazionalagoa garatzen ari da, ikertzaile klinikoekin duen etengabeko harremanari esker. Bere ibilbidean zehar oso aktiboa izan da lankidetza zientifikoko sareak ezartzen (adibidez, 2018an lankidetza bat hasi zuen Alemaniako Jena Unibertsitate Ospitaleko I. Rubio doktorearekin, eta horrek eraman zuen zenbait hilabetez laborategi horretara eramatera) eta zientzia hainbat erakunderen bitartez (SEBBM, ASEICA, Euskadiko Filmategia...) genero-ikuspegiarekin gizartean barreiatzen.

Nuria Alegret doktorea karbonoaren nanozientzian espezializatutako diziplina anitzeko zientzialaria da ehunen ingeniaritzarako. Bere doktoretzan (2014an lortua) lan konputazionala eta esperimentala konbinatu zituen fullereno nanomaterialen erreaktibotasuna argitzeko. 2015ean, Prato irakaslearen taldean sartu zen doktoratu ondoko ikertzaile gisa, lehenik Univeristy of Trieste-n (Italia) eta, geroago, CIC BiomaGune-n (Espainia). 2018an, Marie Curie beka global bat lortu zuen Polymaten (Mecerreyes irakaslearekin) eta Colorado Denver Unibertsitateko Kardiologia Departamentuaren artean, Mestroni irakaslearekin, biologia-laborategi batean bere ezagutzak zabaltzeko. 2021ean, BiomaGUNE IKZko Prato irakaslearen taldean sartu zen postdok. senior gisa. Bere ikerketaren muina sintesi kimikoko ahalegin bat da karbonozko nanotubiohibrido konposatuen (CNT) eraikuntzak prestatzeko nerbio- eta bihotz-ehunen ingeniaritzarako eta horiek in vitro zein in vivo aplikatzeko.

Ana Beloqui, prestakuntza kimikaria, Nafarroako Unibertsitatean eta Katalisi Institutuan (ICP - Madrilgo Unibertsitate Autonomoa) egin zituen ikasketak. Doktoratu ondoko ikertzaile gisa, egonaldiak egin ditu CICbiomaGUNEn, KITn (Karlsruhe Institute of Technology, Alemania), eta, azkenik, Gipuzkoako Foru Aldundiak talentua erakartzeko emandako beka baten esparruan, ikertzaile independente gisa egin zituen lehen urratsak CICnanoGUNEn. 2020tik, bere ikerketa-talde propioa gidatzen du POLYMAT-UPV/EHUn, Ramón y Cajal kontratu batekin eta Ikerbasqueren laguntzarekin. 2021ean, RSEQeko Kimika Biologikoko taldeak Gazte taldeko lider onenaren saria eman zion. Ikerketa proteina funtzionalen manipulazio kimikoan zentratzen da, aplikazio teknologikoetan erabiltzeko egonkorragoak izan daitezen.